Kαταγγελία βιασμού 16χρονής μαθήτριας από τον πατριό της

Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί ένα από τα σοβαρότατα ποινικά αδικήματα, εφόσον διαπράττεται κυρίως από άτομα εμπιστοσύνης. Αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο αποσιωπάται τόσο από τα θύματα, τους μάρτυρες και τους δράστες. Η περιθωριοποίηση, ο κοινωνικός αποκλεισμός ,ο στιγματισμός, οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, αποτελούν κάποιους από τους παράγοντες απόκρυψης, εμφάνισης, αλλά και διαιώνισης του φαινομένου.

Τα παιδιά θύματα φοβούνται ή και ντρέπονται να μιλήσουν για την κακοποίηση τους , πολλές φορές απειλούνται τα ίδια ή μέλη της οικογενείας ή ο δράστης τα πείθει ότι τα ίδια ευθύνονται για αυτό που τους συμβαίνει. Παρ όλα αυτά όμως οι επιπτώσεις στα παιδιά, είναι χρόνιες και σφραγίζουν ανεξίτηλα την βιοψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη αλλά και την μετέπειτα πορεία τους ως ενήλικα άτομα, ως σύντροφοι, σύζυγοι και γονείς.

Τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά, παρουσιάζουν προβλήματα νευρικότητας, ύπνου, διατροφής, επιθετική συμπεριφορά, σχολική αποτυχία, συναισθήματα ντροπής και αυτοενοχοποίησης, διαφόρων μορφών φοβίες και τάση για παραβατικότητα.

Οι δράστες από την άλλη προέρχονται από διάφορες κοινωνικές τάξεις και κοινωνίες, θρησκείες και επαγγέλματα. Δεν υπάρχει κάποιος διαχωρισμός γι’ αυτά τα άτομα γιατί κινούνται ανάμεσα μας αλλά δεν μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε.

Ο αριθμός των δραστών και των θυμάτων είναι «σκοτεινός», γιατί τις περισσότερες φορές τέτοια περιστατικά δεν καταγγέλλονται. Το γεγονός αυτό είναι θλιβερό γιατί ενέχει πολλούς κινδύνους που απειλεί παιδιά και οικογένειες οι οποίες δεν γνωρίζουν ή δεν πληροφορούνται αρκετά.

Όλες οι στατιστικές στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση καταδεικνύουν ότι :

• 1 στα 4 κορίτσια δέχεται σεξουαλική κακοποίηση πριν από την ηλικία των 18 ετών.
• 1 στα 6 αγόρια δέχεται σεξουαλική κακοποίηση πριν από την ηλικία των 18 ετών.
• Σχεδόν το 70% όλων των αναφερόμενων σεξουαλικών επιθέσεων συμβαίνουν σε παιδιά ηλικίας κάτω των 17 ετών.
• 84% των κρατουμένων στις φυλακές κακοποιήθηκαν οι ίδιοι όταν ήταν παιδιά.
• 30 – 40% των δραστών κακοποιούν παιδί το οποίο είναι μέλος της οικογένειάς τους.
• Πάνω από 20 % των παιδιών κακοποιούνται σεξουαλικά πριν την ηλικία των 8 ετών.
• Πάνω από 30% των θυμάτων δεν αποκαλύπτουν σε κανένα την εμπειρία τους.
• Το 50% των γυναικών στις φυλακές κακοποιήθηκαν οι ίδιες σαν παιδιά.
• 75% των βιαστών κακοποιήθηκαν σεξουαλικά στην παιδική τους ηλικία.
• Το 70% των δραστών έχουν μεταξύ 1 – 9 θύματα.
• Τουλάχιστον το 20% των δραστών έχουν 10 – 40 θύματα
• Ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Κύπρου τονίζει :

Την άμεση λήψη επείγουσων μέτρων για την αναγνώριση , αντιμετώπιση και διαχείριση κακοποιημένων παιδιών και των μελών της οικογένειας από επαγγελματίες μέσα από τη δημιουργία ειδικών προγραμμάτων

Την άμεση ενίσχυση των δομών παροχής κοινωνικής φροντίδας με προσωπικό και πόρους για να αντεπεξέλθουν στα αυξανόμενα κοινωνικά ζητήματα. Όπως ενισχύθηκαν οικονομικά οι Τράπεζες πρέπει να ενισχυθούν και οι Κοινωνικές Υπηρεσίες με σκοπό τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής των συνανθρώπων μας .

Την άμεση εργοδότηση Επαγγελματιών Κοινωνικών Λειτουργών στο Σχολικό Περιβάλλον από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί μπορούν να αναγνωρίσουν και να διαχειριστούν περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης, μπορούν να δημιουργήσουν ενδοσχολικά προγράμματα εκμάθησης κοινωνικών δεξιοτήτων των παιδιών με στόχο την πρόληψη της κακοποίησης τους ενώ παράλληλα να εστιάσουν σε παρεμβάσεις που αφορούν την οικογένεια μέσα από την εκπαίδευση, την υποστήριξη και τη συμβουλευτική των γονέων.

Την άμεση ενίσχυση του Τμήματος Φυλακών από επαγγελματίες Κοινωνικούς Λειτουργούς μέσα από τη εργοδότηση τους από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης με στόχο τη δημιουργία εξειδικευμένων προγραμμάτων για τους δράστες παιδικής κακοποίησης για αποτροπή της επανάληψης του ποινικού αδικήματος

Τη χρηματοδότηση ειδικών ερευνών για διερεύνηση και καταγραφή του προβλήματος στην Κύπρο.

Επιλογικά Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δίνεται στη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας στην οικογένεια και κυρίως προς τα παιδιά αλλά και την ανάπτυξη προληπτικών και υποστηρικτικών μέτρων για τους γονείς μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων και οικογενειακής συμβουλευτικής μέσα από πλειάδα εξειδικευμένων κοινωνικών επιστημόνων.

Με εκτίμηση

Άντρη Ανδρονίκου / Κοινωνική Λειτουργός

Αντιπρόεδρος ΣΚΛΚ.